Bu mektûb,
molla Abdülgafûr-i Semerkandî, Hâci bey Firketi ve hâce Muhammed
Eşref Kâbilîye yazılmışdır.
Bu yolun büyüklerini sevmek, dünyâ ve âhıret seâdetinin sermâyesi olduğu bildirilmekdedir:
Allahü
teâlâya hamd olsun. Onun sevgili Peygamberine ve Âline ve Eshâbının
hepsine salât ve selâm olsun! Bizi sevenler, iyi biliniz ki, arka
arkaya
gelen kıymetli mektûblarınız, sevginizin çokluğunu, bir ân önce
kavuşmak
istediğinizi bildirdiği için, bizleri çok sevindirdi. Allahü teâlâ, bu
yolun büyüklerine olan muhabbetinizi artdırsın. Bu sevgiyi, dünyâ ve
âhıret
se�âdetinin sermâyesi biliniz! Bu sevginizin artması için, Allahü
teâlâya
düâ ediniz!
Bu sevgi, insanın islâmiyyete uymasını kolaylaşdırır. Kalbin her ân Allahü teâlâ ile olması, bu sevgi ile elde edilir. Eğer dünyânın bütün sıkıntılarını ve zulmetlerini, lekelerini kalbe doldursalar, bu sevgi bulunursa, hiç üzülmemelidir. Ümmîdli olmalıdır. Eğer kalbe dağlar gibi çok hâller ve nûrlar yağdırsalar, fekat bu sevgi kıl kadar azalsa, bunları harâblık, felâket bilmelidir ve istidrâc olduğunu anlamalıdır. Buna sıkı yapışıp sonra, işinize bakınız! Kıymetli ömrü lüzûmsuz şeylerle boş yere geçirmeyiniz!
Fârisî
beyt tercemesi:
Sana söyliyeceğim hep budur:
Çocuksun, yol ise korkuludur!